کوی کوتر بیمه دااارِ قارقاری
*مثل کبوتر کوهی شدم کـه بالای درخت آواز میخواند
خشک چوی سـر خدا بسازم کلی
*بالای یه چوب خـشک لانه ساختم
خورده مار سر بشـته لاقلی سری
*نامادری در ماهیتابه براااای طالب نان پخت
دله ره دکرده بیـهوشه داری
*درون آن داروی بیهوشـی( فراموشی) ریخت
طالب بخرده و بهـیه راهی
*طالب نان را خورد و راااهی شد و رفت
طالب مه طالب خدااا طالب فراری
*خدایا طالب من ،طالب فراااری شد و رفت
انده بوردمه تا دریـوی پلی
*اونقدر رفتم تا به دریـا رسیدم
دریوی پلی یار جفت ااانجلی
*نزدیک دریا دوتا درخت ااانجیلی بود
ونه سر نیش بیه کوتر چمپلی
*روی درخت یک کبوتر مهربان (جلد ) نشسته بود
های کوتر چمـپلی ته مه طالب رِ ندی
زهره به کبوتر گفت : ااای کبوتر طالب مرا ندیدی ؟
طالب رِ بخرده دریویِ ماهی
*کبوتر گفت : ماهی دریـا طالب را خورد
سالیک رِ بشندمو بـهیرم ماهی
زهره گفت : تورِ صید را بندازم تا ماهی را صید کنم و
ماهیِ گِردن رِ دَشِنِم شالی
گردن ماهی رااا اشرفی بزارم*
اخ ماهی جان ماهی ته مه طالب رِ ندی
* و به ماهی بگویم طالب مرا ندیدی؟
طالب رِ بدیمه میونِ هندی
*ماهی گفت : طالب رااا میان هندوها دیدم
هندیِ زنانِ گرِ لا کردی
*گهواره ی کودکان هندی را تکان میداد
طالب مه طالبو طالب خرما چشم
*طالب ، ااای طالب مـن ، طالب خرما چشم
زهره از عشق تِه بهیه ناخش
*زهره ااز عشق تو بیمار شده است
طالب مه طالب و طالب فرامرز
*ای طالب من ای طالب دور مانده از من
هر کجه بمردیو خدا بیا مرز
* هر کجا هستی خدا تورا بیامرزد.